در خيال و خوابى سبك
نشسته در دل خاك
چون شاخه هاى طلائي گندُمان
ديده ام
خواهم كه هشيار ، در نيمه دِگر آن
چون قاصده كى جسور
بر بال بادها به نهانگاهان زندگى
گذر كنم
برچسب : نویسنده : pas-tafardaa بازدید : 71 تاريخ : جمعه 4 اسفند 1396 ساعت: 11:33