ثانيه

 گيرم كه تو دانستى ، هر ثانيه ،

چند اُنس است 

يا هر پٓرِشِ  غورى ، در قُل قُلِ هر چشمه  

چند ژول ، توان دادَست 

نيروى گريزانى ، از مركز هر ذره ،

تا آخِرِ هر جذبى ، چند فاز ، عوض كردَست 

گيرم كه تو دانستى ، از شاخه هر تاكى ،

در فاصلِ هر عطسه ، چند بور،  گذر كردَست  

اين قصه چه جا دارٓد ، آنجا كه تو ميگيرى ،

دستِ ملكِ موتى،

يابى گُذٓرِ عمرت ،

بى باده هدر رفتَست

تا فردا...